Formanka - albo, jak czasem ją nazywamy, Frania - jest kotem już dorosłym, choć postury kociątka. Urzeka biel jej futerka i piękne oczy. Potrafi zachowywać się przyjacielsko. Wciąż jednak nie znalazła domu. Dlaczego? Jest ekstremalnie nieśmiała.
Urodziła się na podwórku i bardzo długo, dzięki swojej inteligencji i sprytowi, nie dawała się złapać. Gdy wreszcie się udało było już trochę za późno na oswajanie. Osiągnęliśmy jednak na przekór wszystkiemu bardzo wiele - Frania daje się karmić z ręki, nie ucieka na sam widok człowieka, czasem śpi w łóżku, a gdy jest w dobrym nastroju podchodzi blisko i ciekawie spogląda, czy przypadkiem czegoś dla niej nie mamy...
Być może Frania nigdy nie będzie przesiadywała na kolanach i niewykluczone, że jej strach przed ludzkimi rękami nie minie. Pewne jest jednak, że warto mieć przy sobie tak niekłopotliwego towarzysza jak ona. Trudno się napatrzeć na jej wymyślne zabawy, jest mistrzynią mimu - potrafi wyrazić wszystko swoim okrągłym pyszczkiem.
Frania bardzo lubi inne koty, szczególnie młode, towarzyskie i dynamiczne. Jest wspaniałą towarzyszką zabaw dla moich podopiecznych, nieagresywna i niekłopotliwa dla innych kotów, nie sprawia kłopotów jako domownik. Z pewnością rozrusza nawet zatwardziałego lenia. Może więc warto przełamać stereotypy o “kolankowym” kocie, który będzie miał ochotę na głaskanie i zmienić je w marzenie o inteligentnym i pięknym, choć zdystnansowanym, towarzyszu, o Frani? Zapewnienie jej bezpiecznego domu i praca nad jej charakterem jest nielada wyzwaniem, ale z pewnością dostarczy Opiekunowi wiele satysfakcji i przyjemności.

Frania jest zdrowa, wysterylizowana, zaszczepiona i odrobaczona.