Turecki Van
Przed wiekami pewna kocia populacja wybrała sobie na miejsce zamieszkania okolice jeziora Van w południowo wschodniej Turcji. żyjąc tam w izolacji kocia społeczność nabrała cech odrębnej rasy. Jej przedstawiciele odznaczali się niezwykle charakterystycznym, rzadkim u innych kotów, kasztanowo-białym umaszczeniem. Zwierzęta tej rasy miały uwielbiać wodę i pływanie. Choć okolicznej ludności znane były dużo wcześniej, zostały one "odkryte" dopiero w latach 50. Wtedy przywieziono do Anglii pierwsze okazy, rasa zaś została oficjalnie uznana w 1969 roku.
Cechy fizyczne:
- mała lub średnia głowa, szeroka na czubku, zwężająca się ku podbródkowi
- obwisłe policzki u kotych rozpłodowych
- uszy wysoko osadzone, szerokie u nasady, długie, spiczaste i mocno owłosione
- oczy duże, migdałowe lub okrągłe, skierowne lekko ku górze, bursztynowe w różowych obwódkach. Vany bywają niekiedy różnookie (jedno oko niebieskie, a drugie bursztynowe)
- nos średniej długości lub długi, z delikatnym nachyleniem i bez stopu
- podbródek delikatnie zaokrąglony, ale mocny
- szyja szczupła, pełna gracji, średniej długości
- ciało delikatnej budowy, tułów wydłużony, elegancki i gibki
- stopy małe, okrągłe i delikatne, z obfitym owłosieniem między palcami i różowymi poduszeczkami
- ogon długi, puszysty i zwężający się
- sierść średniodług i długa, długie włosy na kryzie, ogon krzaczasty i puszysty
Usposobienie: łagodny, przjazny, serdeczny w stosunku do właścicieli oraz obcych. Bywa też ruchliwy i chętny do zabawy.
