Powstawanie coraz to nowych szlaków handlowych w rejonie Morza Śródziemnego oraz w Azji sprzyjało powiększeniu się zasięgu występowania kotów domowych.

Około 900 r. p. n. e. kupcy feniccy przywieźli pierwszych przedstawicieli tego gatunku do Rzymu. Następnie zostały one rozpowszechnione w innych częściach Europy. W tym czasie doszło do krzyżowania ze żbikiem.

Wiadomo, że koty pojawiły się w Anglii około 100 r. p. n. e. w okresie wczesnej kolonizacji wikingów.

Wszystkie wspomniane koty należały do grupy krótkowłosych. Jednak im dalej na wschód, tym więcej rozwijało się omian długowłosych.

Udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych. Prawdopodobnie pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował się ze żbikiem.

Ok. 4000 p.n.e. udomowiony w Nubii, już ok. 2000 p.n.e. był pospolicie hodowany w Egipcie. Wykorzystywany do tępienia gryzoni zagrażających zapasom żywności osiadłych ludzi, do pozyskiwania futer, a nawet mięsa (Boliwia, Chiny), również do celów naukowych.
Był obiektem kultu w starożytnym Egipcie, gdzie wiązano go z boginią Bastet, a zwłoki kotów mumifikowano. Pożyteczny jako zwierzę tępiące szkodliwe gryzonie, może wyrządzać szkody wśród drobnych ptaków śpiewających.

Dalekim przodkiem kota domowego był prawdopodobnie dziki kot Martellego ( nazwa łacińska to Felis Iumensis) - dziś już nie spotykamy osobników tego gatunku, ponieważ gatunek całkowicie wymarł.

Początki rasy są niejasne, przyjmuje się, że kot europejski jest potomkiem kota egipskiego, który trafił do Grecji w I w.p.n.e. Źródła podają, że już w I w. rasa ta dotarła na północ Europy. Kot średniej wilekości, silny, ale nie masywny. Uszy średniej wilekości, szeroko rozstawione. Koty europejskie są kotami powściągliwymi, często chodzącymi swoimi ścieżkami, zachowującymi naturalny tempoerament. Są towarzyskie i serdeczne w stosunku do człowieka. Nawet w krajach, gdzie żyją duże populacje kotów rasowych, aż

wykonanie: indesign.pl