Karolek, takie daliśmy mu imię, na szczęście, aby jego los się już odmienił.
Gdy się przybłąkał, wyglądał jak cień kota, sierść szczecina, smutek w oczach, ale nie uciekał, tylko miałczał prosząc o jedzenie. Gdy się na niego patrzy to mruczy, jakby ze szczęścia, że ktoś zwrócił na niego uwagę. Za każdą michę jedzenia i uwagę, okazuje niesamowitą kocią wdzięczność.
Niestety idzie zima, a w zimę futro nie pomaga, z resztą on tak garnie się do ludzi, że potrzebuje przede wszystkim okazać komuś swoje kocie uczucie, przytulić, pomruczeć i żeby go też ktoś przytulił.
Postanowiliśmy mu pomóc. Karolek został odrobaczony, zaszczepiony, wykastrowany. Jest teraz w lecznicy na Strzeleckiego (Warszawa), czeka na adopcję (umowa adopcyjna).
Ma 3 lata, więc jest już ułożonym kotem i szybko łapie, co mu wolno, a czego nie wypada.
Jak wygląda? Jest czarny z białymi pojedynczymi włoskami. Nie ma jeszcze ładnej, mięciutkiej, błyszczącej sierści. Zbyt wiele przeszedł, ale zapewne, gdy trafi na dobrych ludzi, będzie znów pięknym kotem.
Jeśli szukasz kociego przyjaciela, Karolek nim będzie.