Rudo-biały Kadet, wykastrowany, zaszczepiony, odrobaczony, nawet nie roczny. Jest piękny, o tak - zachwyca urodą... Ale Kadet ze schroniskowej bandy Rudego to kot dla ambitnych. Będzie potrzebował naprawdę sporo czasu w nowym domu. Nie możemy dać gwarancji, czy napewno kiedyś będzie nakolankowy. Jest dziki. Sparaliżowany strachem. Człowiek to jego wróg. Fuczy, próbuje pacać łapą, boi się ludzi, nie wychodzi z pawlacza. To nie kot dla początkującego. To kot dla kociarza, który podejmie się - nic nie stoi na przeszkodzie, by owocnej - próbie jego ucywilizowania. Dla kogoś, kogo nie zrazi jego zawziętość unikania ludzi i odsuwania się od nich. Dla kogoś, kogo nie zrazi jego skuteczność odstraszania fukaniem i sykaniem.

Zanim zechcesz dać dom Kadetowi, zastanów się, czy aby napewno jesteś gotowy na jego adopcję. Czy taki kot jest spełnieniem Twoich marzeń, czy nie będziesz czuł się rozczarowany po kolejnej nieudanej próbie pogłaskania. Bo uroda to nie wszystko... Rudzielec wymaga oswojenia, cierpliwości, wyrozumiałości. Na dzień dzisiejszy: pogłaskanie go jest nierealne. Na siłę i owszem, da się, ale można dostać przy tym po rękach. To młody kot, jeszcze nadaje się do oswojenia, potem będzie za późno. Ale jego adopcja wiąże się z ryzykiem, że na zawsze pozostanie nieufny. Wtedy człowiek będzie miał w domu pięknego, ale niedotykalskiego kota. Równie dobrze, może stać się towarzyski, kochany, choć trochę charakterny. Jego bracia - równie dzicy co on, dziś coraz bardziej lubią człowieka i szybko się oswajają - więc i on ma szansę stać się domowym. Jednak, nie ma takiej gwarancji. Jeśli jesteś gotowy spróbować, zaryzykować, dać szansę, spróbuj. On też potrzebuje domu. Pan pasiasty ogonek czeka.