Przyczyną wścieklizny jest wirus rhabdovirus. Choroba przenoszona jest poprzez pokąsanie, ponieważ wirus wydzielany jest ze śliną. Możliwa jest infekcja przez rany znajdujące się na skórze lub w błonie śluzowej, do których dostanie się zakażona ślina. Nie ma możliwości wyleczenia wścieklizny !



Objawy:



Wścieklizna u kotów przebiega dość często z napadami szału. Występują także takie objawy jak: brak apetytu, wymioty, biegunki lub zaparcia. Później obserwuje się trudności w połykaniu, ślinotok i nagłą agresywność zwierzęcia.

Jest to choroba wywoływana przez chlamydie, powszechnie traktowane jako bakterie. Mają one też dużo wspólnego z grzybami; są jakby czymś pośrednim między bakteriami a grzybami. Organizmy te nie są jeszcze do końca poznane.



Objawy:



Objawy tej choroby są bardzo podobne do kataru kociego i czasami tylko badanie wydzieliny, np. z oka może wskazać na przyczynę choroby. Często zdarza się, że chlamydie dołączają się do wirusów, korzystają z uszkodzeń przez nie zadawanych - np. z podrażnienia, osłabienia odporności.

Jest to koci odpowiednik występującego u ludzi wirusa HIV. Dla ludzi zupełnie niegroźny.

Największa ilość wirusa znajduje się w kociej ślinie oraz już mniej - w wydzielinach płciowych. A najczęstszym sposobem zarażenia jest wtargnięcie wirusa przez rany zadane w czasie walk kocurów - dlatego to właśnie one najczęściej padają ofiarą tej choroby.

Moment zakażenia najczęściej mija bezobjawowo, może się najwyżej zdarzyć kilkudniowa, lekka biegunka lub osłabienie.



Objawy choroby:



Objawy atakującego wirusa FIV są zróżnicowane.

Choroba to przypomina przeziębienia u ludzi. Wywołana jest przez dwa rodzaje wirusów: herpeswirus i kalciwirus. Zakażenie powodowane jest zazwyczaj przez herpeswirusy.

Choroba ta wywoływana jest przez wirus zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów z rodziny koronawirusów (Feline Infectious Peritonitis Virus) (FIPV).



Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (ZZOK) (łac. Peritonitis infectiosa felinum; ang.

Przyczyną tej choroby jest wirus panleukopenii kotów (ang. feline panleukopenia virus - FPV). Jest on blisko spokrewniony z parwowirusem psów typ 2 (CPV-2). Wirus jest oporny na warunki środowiska zewnętrznego i większość środków dezynfekcyjnych. Najbardziej wrażliwe na zachorowanie są młode zwierzęta między 2 a 5 miesiącem życia, u których spadł poziom przeciwciał matczynych.



Przyczyny



Źródłami zakażenia są wydzieliny i wydaliny chorych zwierząt. Przede wszystkim kał wymiociny i ślina.

Białaczka kotów jest zakaźną wirusową chorobą kotów. Wywołuje ją retrowirus FeLV (feline leukemia virus), który jest wrażliwy na czynniki środowiska zewnętrznego, takie jak światło, temperatura oraz środki dezynfekcyjne. Bardzo zmienny obraz białaczki kotów może być jeszcze wikłany zakażeniami wtórnymi.

Wirusy z tej rodziny odpowiedzialne są za AIDS u ludzi i FIV u kotów.